قید:

در زبان انگلیسی قید، اطلاعاتی درباره چگونگی انجام فعل می‌دهد. قیدها اجزاء مختلفی از جمله را توصیف می‌کنند اما بیشترین کاربرد آن‌‌ها در توصیف یا تعیین ویژگی فعل است مانند: Quickly, Extremely, Slowly, …. قیدها می‌توانند علاوه بر فعل، اجزاء دیگر جمله حتی قید های دیگر را نیز توصیف کنند.

ضمیر:

ضمیر کلمه ای است که جانشین اسم می شود تا از تکرار آن جلوگیری کند، ضمیر گاهی مانند اسم، نقش فاعل را در جمله ایفا میکند. (دستور زبان فارسی ناتل خانلری ص.59)

 حرف اضافه:

حروف اضافه کلماتی هستند که خود به خود معنی مستقلی ندارند، اما برای اتصال اجزای یک جمله به یکدیگر، نسبت دادن و اضافه کردن کلمه ای به جمله و ربط دادن دو جمله به یکدیگر به کار می روند مانند: In, On, After, Along, ….

حرف اضافه قبل از اسم، ضمیر یا «اسم مصدر» (Gerund) قرار می‌گیرد و ضرورت استفاده از آن‌ها برای نشان دادن مکان (حرف اضافه مکان)، زمان (حرف اضافه زمان)، جهت (حرف اضافه جهت) است.

حرف ربط:

حروف ربط واژه‌هایی هستند که دو واژه یا دو جمله را به‌هم پیوند می‌دهند و آن‌ها را هم‌پایهٔ یکدیگر می‌سازند یا جمله‌ای را به جمله‌ای دیگر ربط می‌دهند و یک جمله را وابستهٔ جمله دیگری قرار می‌دهند مانند: Until, But, When, Where, ….

حرف ندا:

از حروف ندا برای ابراز احساسات قوی یا ناگهانی استفاده می‌کنیم. این حروف معمولا در اول جمله می‌آیند تا احساساتی مثل هیجان‌، انزجار، شادی، شگفتی و اشتیاق یا خشم را نشان دهند مانند: Ohǃ, ouchǃ, hiǃ.

حروف ندا از نظر گرامر زبان به هیچ‌کدام از اجزای جمله وابسته نیستند و حتی می‌توانند به تنهایی به عنوان یک جمله مستقل محسوب شوند.

جدول نوع کلمه:

جدول زیر مختصری دربارۀ نوع کلمه های ذکر شده در بالا میباشد.