جهت حصول سطحی صاف و صیقلی و همچنین افزایش مقاومت به خوردگی و جلوگیری از تخریب قطعات در صنایع کامپوزیت و FRP، از الیـاف تیشـو به عنوان اولین لایه در سطح قطعه، استفاده می شود. این الیاف به همراه رزیـن تشکیل یک ماتریس داده و بدلیل بافت ریـز و فشرده تیشـو، تـوزیع مناسب الیـاف و شکل گیری راحت در قالب، از ایـجاد هـوا و تشکیل حبـاب هنـگام اعـمال ژلـکوت، جلوگیری کرده و مانع تبله کردن سطح قطعه کامپوزیتی می شود.
همچنـین با مصـرف این الیـاف جهت تـولید لنج، قایق و یا دیگر قطعاتی کـه در شرایـط محیـط مـرطـوب، آب و نور خورشید قرار دارند، به شرط مصرف ژلکوت ایـزو، مقاومت به خوردگی قطعه کامپوزیتی افزایش می باید.
همانطور که میدانیم، مهمترین مسئولیت در حفظ قطعه کامپوزیتی در برابر شرایط جوی و محیطی بر عهده ژلکوت میباشد با وجود اینـکه کمترین درصد مصرف را دارد، چرا که مسئولیت ژلـکوت در قطعات کامپوزیتی همانند نقش پـوست برای بدن انسان است.
درصورت استفاده از الیاف تیشو بعنوان لایه اول و همچنین انتخاب صحیح ژلکوت، با توجه به شرایط محیطی میتوان طول عمر قطعه کامپـوزیتی را چندین برابر کرد. زمانیکه از الیـاف تیشو در تولید مصرف نشود، هوای بین ژلکوت و الیاف مانند تـله ای برای نفوذ آب و رطوبـت عـمل کرده و باعث تبله کردن سـطح کار میشود و در نهایت به مـرور زمان شاهد تـخریب و خـوردگی قطـعه فـایبـرگـلاس خواهیم بود.
بنابراین با توجه به خصوصیات الیاف تیشو و بهره گیری مناسب از آنها، میتوان از تحمیل هزینه های تخریب و خوردگی و از بین رفتن قطعات به طرز چشمگیری جلوگیری کرد.